Bailey

Eigenaren: Olaf & Anita Frissen en Bailey haar twee kleine hondenvriendinnetjes, Pearl & Bella.

Allerliefste Bailey,
Als kleinste van de overgebleven 7 puppy’s van Bailey & Rico, met je 270 gram, ben je uitgegroeid tot de grootste van het nest.
Een lieve, prachtige dame die, na het verlaten van het vertrouwde nest, al na 4 maanden herplaatst moest worden. Dit lag absoluut niet aan jou, maar soms klikt het gewoon niet in een gezin en met de onjuiste omgang met jou, was het beter om voor jou een rustiger plekje te zoeken i.p.v. in een druk gezin.
Eind augustus 2017 heb ik jou, samen met onze “Friesdin” Annie, bezocht om jouw stamboom te brengen. Ik trof een uiterst “enthousiaste” hond aan, die mij geen moment met rust kon laten.
Op dat moment had ik nog niet door wat dit gedrag eigenlijk betekende, totdat ik op 15 september 2017 jou mocht ophalen in Friesland om te herplaatsen. Behoorlijk gestrest ging jij met mij mee en dit gedrag heeft zeker anderhalve dag aangehouden. Ik heb jou samen met papa Rico en zusje Bibi gelaten, lekker ravotten in de tuin en met ze mee op straat.
Ondertussen ben ik gaan rondkijken wie ik eventueel blij kon maken met jou, maar ook zeker wie jou weer blij kon maken!
Dit werden Olaf & Anita, dus op 17 september 2017, nadat ik voelde en vond dat dit het juiste moment was, heb ik jou naar het verre Maastricht gebracht en was het liefde op het eerste gezicht!
Veel contact is er geweest, omdat ik zó graag wilde dat dit jouw gouden mandje was, en dat is gebleken.
Op 4 november 2017 heb ik jou weer bezocht en wat was je gelukkig met je nieuwe familie!
Je bleek (uiteraard) een enorme knuffelkont te wezen, zachtaardig en een
fantastisch vriendinnetje voor Pearl.
In de loop der jaren heb ik je vaker gezien, geknuffeld en gekust.

Zo ook 5 februari 2023.
Het stond al op de planning om alle Roxxiesparkjes van het voorjaar weer te bezoeken, zoals ik (bijna) jaarlijks deed, maar twee dagen hiervoor kreeg ik van jouw baasjes te horen dat er botkanker in je achterpoot geconstateerd was.
Geen tijd te verliezen dus, op naar Maastricht!
De hele middag heb ik lekker met je mogen kroelen en kussen, veel gesproken met je baasjes voor o.a. een plan van aanpak. Zij hebben besloten, op dringend advies van de specialist, jouw poot te laten amputeren op 22 februari 2023.
Na wat wennen om door het leven te gaan op 3 poten, ging het je uiteindelijk uitstekend af en na alle controles gehad te hebben kon jouw nieuwe leven van start! Met sinds begin april jullie nieuwe vriendin Bella erbij.
Helaas liep het iets anders, want in de derde week van april ging het ineens minder goed met jou. Je had pijn, begon soms door je overgebleven achterpoot te zakken. Je baasjes zijn meerdere keren terug geweest naar de specialist waar er verschillende dingen werden geroepen en medicatie werden ingezet, maar vooruitgang kwam er daardoor eigenlijk niet.
Op 01 mei 2023 zijn er nog foto’s en scans gemaakt, waarop de bevestiging kwam dat er geen tumoren aanwezig zijn, wat een opluchting!
Maar het gaat slecht met je, jullie eigen dierenarts dacht dat het misschien wel een hernia kon wezen en op 08 mei 2023, nadat je naar de auto gedragen moest worden om weer naar de specialist te gaan, waarbij je plas onder je uit laat lopen met bloed en een soort van slierten. Bij de specialist plaste je ook nog eens bloed en na een echo werd ieders grote angst toch waarheid: Blaaskanker.. En niet zo’n beetje ook. Daarnaast ook nog een dubbele hernia en ja..
Toen hadden jouw baasjes geen andere keuze meer dan jou met veel pijn en verdriet te laten gaan…

Lieve schat, zo ontzettend oneerlijk, pijnlijk en intens verdrietig dat dit jou, en je baasjes, moest overkomen. Veel te jong, ik had jou nog zoveel meer gegund! Ik zal je nooit vergeten, je zit voor altijd in mijn
Wij gaan je allemaal ontzettend missen, maar weet zeker dat Ringo, Fientje, jouw mama Bailey en Roxy op je hebben gewacht.

Ik ben trots op je! Love you always! ♥

Lieve Olaf & Anita, Pearl en Bella, ontzettend veel sterkte en kracht toegewenst met het verlies van jullie geweldige meisje!
Bedankt dat jullie de afgelopen 5,5 jaar voor haar gezorgd hebben en haar in jullie hart hebben gesloten.
Jullie hebben haar weer helemaal laten opbloeien, het vertrouwen gegeven zichzelf te mogen zijn en haar overladen met ongelofelijk veel liefde, kusjes en knuffels.