Laatste Groet

En toen was ik mijn maatje, mijn grote liefde, mijn ALLES kwijt…
Bijna 12 jaar draaide mijn hele wereld om jou, in al die jaren zijn wij hooguit 2 nachtjes achter elkaar niet bij elkaar geweest.
En nu.. Vanaf nu moet ik het zonder jou doen.
In juni kregen wij te horen dat je ziek was, alles op alles hebben wij gezet om de tijd die wij samen nog hadden te rekken. Maar vorige week vrijdag gaf de röntgenfoto al aan dat het afscheid dichtbij was, en ondertussen liet jouw lichaam je ook al steeds meer in de steek.
Gisterochtend nog een best groot rondje, voor jouw doen, gelopen.. Je was helder, eten en drinken ging prima.. Maar in de middag leek de strijd gestreden.
Onze laatste maanden, weken, dagen en uren waren extra speciaal. ♥
Jij hebt nu je welverdiende rust, geen pijn en ongemak meer.. Jij verdient het allerbeste!
Mijn allerliefste pikkie, bedankt dat jij in mijn leven was, de liefde die je mij hebt gegeven, de lessen die ik dankzij jou heb geleerd en bovenal voor de prachtige nalatenschap die je nu achterlaat.
Jouw leven is zonder twijfel niet voor niks geweest! ♥

Jij & ik voor altijd, ook al kan ik je niet meer zien, aanraken en knuffelen.. Ik weet dat jij, Roxy & Bailey bij mij zijn. ♥
Jouw meiden, die je zo gemist hebt.

Een dikke kus voor jou van mij, je dochter Bibi & kleindochter Isa.
Love you always and forever! ♥

---

Elke ochtend wakker worden zonder hem aan mijn zijde, elke avond naar bed gaan zonder hem een nachtkus te kunnen geven.
Ik ben blij en opgelucht dat ik hem verder lijden heb kunnen besparen, maar het gemis en verdriet is groot.
De afgelopen jaren, maanden, weken en dagen waren goud waard! ♥
Nadat 10 jaar geleden ons leven overhoop werd gehaald, wij met zoveel haat te maken kregen, heeft de liefde die jij altijd hebt gegeven en gekregen dit nu compleet doen wegvagen voor mij.
Wildvreemde mensen, buren, vrienden, kinderen.. Zij liepen allemaal met je weg! De complimenten die ik vaak vol trots in ontvangst mocht nemen.

Allerliefste Rico, je was en blijft altijd mijn grootste TROTS! ♥
Ik ben je ongelofelijk dankbaar voor de band die wij hadden, de onvoorwaardelijke liefde en de kracht die je mij hebt gegeven om nu met opgeheven hoofd te kunnen zeggen: Het is goed zo!
Ik ben onbeschrijfelijk TROTS dat ik jouw vrouwtje mocht zijn en zal jou, naast Roxy & Bailey, voor altijd in mijn hart meedragen. ♥
Onze laatste dagen samen waren heel bijzonder.
Een week voor je overlijden heb ik nog foto’s van jou en de meiden laten maken, een afspraak die ik ook steeds een beetje voor mij uitschoof. Geen idee waarom, maar uiteindelijk snapte ik wel waarom..
Tijdens de fotoshoot besloot jij, terwijl er een schoon bakje met water verderop stond, om naar de sloot te lopen om wat te drinken en gleed jij hierin. Dit deed je wel vaker, lekker poedelen in het water.
Maar 4 dagen later merkte ik een bult op je elleboog en de dag erna begon deze zich al om je gewricht heen te manoeuvreren. De volgende dag bij de dierenarts bleek het om een infectie te gaan die je dus waarschijnlijk in het water hebt opgelopen.
Bij de dierenarts wilde je ook niet meer uit de auto komen, om je in de auto te krijgen was al een onderneming, en alles afgewogen heb ik toen besloten om jou verder lijden te besparen en de volgende dag te laten gaan.
Hoe redelijk goed je het eigenlijk nog in de week ervoor deed, zo snel verslechterde je die dag ineens.
De dierenarts gebeld om je toch eerder te laten gaan en na overleg en op de paracetamol hebben wij je nog een nachtje bij ons gehouden.
Om 05.30 uur ben je vanuit de andere kamer naar mijn slaapkamer gelopen, neergeploft naast mijn bed en dat was de laatste keer dat jij liep. Je was op…
Rinske, de collega van onze dierenarts Maurice, belde om 06.45 uur dat zij 08.15 uur bij ons zou zijn.
Om 08.35 uur, in het bijzijn van jouw (klein)dochter, “opa & oma” en mezelf, ben jij rustig ingeslapen.
Ik heb je nog ruim 2 uur bij me gehad, zodat wij allemaal goed afscheid van je konden nemen, en om 11.00 uur hebben wij je zelf naar het dierencrematorium gebracht om daar voor de laatste keer afscheid van je te nemen.
De volgende ochtend ben je om 08.45 uur gecremeerd en een week na je overlijden mocht ik je weer thuisbrengen, daar waar je hoort!

Mijn dank gaat uit naar Maurice en Rinske van Dierenkliniek Zwaag.
Maurice heeft ons de afgelopen 4 maanden fantastisch begeleidt, mij altijd in mijn waarde gelaten en geluisterd naar wat ik wilde voor Rico.
Rinske heeft zeer respectvol, maar ook met zo’n vertrouwd gevoel, Rico geholpen om hier thuis heel rustig aan zijn laatste reis te beginnen.
Ik kijk hier met zoveel tevredenheid en dankbaarheid op terug, dat ik mijn mannetje zijn laatste levensfase en het afscheid heb kunnen geven die hij méér dan verdiend heeft!

Tot ooit, mooie en lieve vent van me.. Ook jij zit voor altijd heel diep in mijn hart! ♥