Roxxies Rottweilers

Mijn liefde, mijn trots, mijn ziel.
Mijn maatje, mijn vriendin, mijn kind.
Ik ben dankbaar voor de onvoorwaardelijke liefde die jij mij hebt gegeven.
Jij bent het mooiste wat mij ooit is overkomen.
Ik koester elke herinnering.
Heb genoten van elk moment.
Zelfs vandaag was jij degene die mij troostte.
In alle rust en omringd door liefde ben jij vandaag overgegaan.
Naar een plek zonder pijn.
Jij had er vrede mee en gaf je volledig over.
Voor altijd zijn wij verbonden.
Ik ben jou en jij bent mij.
Dag liefde.

Geschreven door Roxy haar vrouwtje, Alessia.


Lieve Roxy,

Natuurlijk hoor jij op deze website, ook nu jij er niet meer bent.
Jij bent, samen met je dochter Roxy, de reden dat Roxxies Rottweilers bestaat.
Dat straks de puppy’s de kennelnaam “van het Roxxiespark” mogen dragen.

Ik weet het nog zo goed, inmiddels alweer ruim 7 jaar geleden.
Onze allerliefste Fana was op 30 maart 2009 overleden en ik vond het
zo verschrikkelijk stil in huis.
Begin april zat ik wat te neuzen op Marktplaats en kwam daar de liefdevolle advertentie van jouw vrouwtje tegen die mij gelijk aansprak.
Want Rox, wat had jij veel weg van onze Fana die wij zo miste!
Na lang wachten, anderhalve week om precies te zijn, maar het duurde voor mij een eeuwigheid, ben jij bevallen van 12 prachtige kindjes!
En wij zaten erbij!!
Wij hebben 6 weken lang genoten van de vele puppybezoekjes en uiteindelijk mochten wij jouw knappe dochter mee naar huis nemen.
Helaas liep het in het nest niet zoals jouw vrouwtje Alessia het allemaal had gepland en gehoopt, maar ondanks alles heeft zij het samen met jou SUPER gedaan!
De afgelopen 7 jaar is het contact nooit verloren gegaan en in 2011 kwam jij zelfs drie weken bij ons logeren.
Wat hebben wij intens genoten van jullie, de Roxy’s!
Onafscheidelijk waren jij en je dochter en wat voelde onze Roxy zich trots met haar moeder aan haar zijde.
Elke keer weer, als jouw vrouwtje en ik afspraken om moeder & dochter bij elkaar te brengen, waren jullie altijd in jullie element! Mijn Roxy wist niet hoe erg zij jou moest ‘pleasen’ en jij corrigeerde dan altijd weer het enthousiaste, drukke gedrag van dochterlief.
Elke keer weer genoot ik van dit mooie gedrag, deze speciale band tussen
moeder & dochter! Want dit was iets wat jullie absoluut niet deden bij andere honden.
De laatste keer dat jij bij ons logeerde was met Oud & Nieuw 2011/2012.
Wij zaten midden in een verhuizing en ik zag er tegenop om onze Roxy op deze manier het nieuwe jaar in te laten gaan, want onze Roxy is ook nog eens best bang voor vuurwerk.
Geweldig wat voor invloed jij had op je dochter!
Wij hebben een rustige en te gekke Nieuwjaarswisseling gehad!
Lieve Roxy, dank je wel hiervoor.

Op 5 mei 2016 heb ik samen met je dochter afscheid van jou genomen.
18 april 2016 is er botkanker bij je geconstateerd en je had niet heel lang meer te leven.
Wat een enorme klap was dat in al onze gezichten!
Ik ben blij en dankbaar dat ik op die dag jou nog heb kunnen kussen en knuffelen. Dat jouw dochter Roxy jou, haar mama, kusjes heeft kunnen geven en nog een laatste keer enthousiast en druk kon doen, omdat JIJ haar MAMA bent!! ♥

Lieve Roxy, wij gaan jou allemaal verschrikkelijk missen!!
Ook bij ons zit jij voor altijd in ons hart! ♥
En wanneer het onze Roxy haar tijd is, wacht jij dan boven op haar?
Ik weet zeker dat zij dat heel fijn zou vinden.

*Een laatste kus!*
Het afscheid, 5 mei 2016.